Spokój umysłu to jeden z pięknych klejnotów mądrości. Stanowi wynik długiego i cierpliwego wysiłku panowania nad sobą. Jego obecność wskazuje na dojrzałe doświadczenie oraz na ponadprzeciętną wiedzę o prawach i działaniu procesu myślenia.
Człowiek uspokaja się do takiego stopnia, w jakim postrzega samego siebie jako istotę wyrosłą z myśli. Wiedza taka wymaga zrozumienia również natury innych istot jako wytworów oddziaływania myśli.
Gdy ktoś zaczyna prawdziwie rozumieć i widzi coraz wyraźniej wewnętrzne relacje, jakie zachodzą między rzeczami poprzez działanie przyczyny i skutku, przestaje wpadać w panikę, wściekać się, martwić i smucić.
Zachowuje opanowanie, zdecydowanie, spokój.
Spokojny człowiek, nauczywszy się, jak sobą rządzić, wie, jak przystosować się do innych. A oni – w zamian - bardzo szanują jego duchową siłę. Czują, że mogą się od niego uczyć i na nim polegać. Im bardziej ktoś jest spokojny, tym większy odnosi sukces, wywiera poważniejszy wpływ i ma większą moc czynienia dobra. Nawet zwykły handlarz zauważy wzrost dochodów, gdy stanie się bardziej opanowany i spokojny, ponieważ ludzie zawsze wolą załatwiać sprawy z kimś, kto zachowuje się godziwie.
Silny, spokojny człowiek jest zawsze kochany i szanowany. Jest on jak drzewo, użyczające cienia na wyschniętym polu, lub skała, dająca schronienie przed burzą. Któż nie kocha spokojnego serca, łagodnego i zrównoważonego życia? Nie ma znaczenia, czy pada deszcz, czy świeci słońce ani jakie zmiany przydarzają się ludziom, którzy posiadają takie błogosławieństwa, ponieważ zawsze zachowują oni spokój i opanowanie. Owa piękna cecha charakteru nazywamy spokojem.. Jest ona rozkwitem życia, owocowaniem duszy. Jest tak cenna jak mądrość - bardziej pożądana od szczerego złota.
Jakże niewiele znaczy pogoń za pieniądzem w porównaniu ze spokojnym życiem! Życiem zanurzonym w oceanie prawdy, płynącym poniżej wzburzonych fal, poza zasięgiem burz, w wiecznym spokoju!
Ilu znamy ludzi, którzy napełniają swoje życie goryczą, którzy wybuchami gniewu obracają w ruinę wszystko co dobre i piękne, zaburzają równowagę swojego charakteru i psują sobie krew! Można zapytać, czy nie dotyczy to większości osób, które rujnują swoje życie i psują własne szczęście brakiem samokontroli. Jakże niewielu spotykamy ludzi zrównoważonych, posiadających tę piękną cechę, typową dla w pełni ukształtowanego charakteru.
Tak - ludzkość zalana jest niekontrolowanymi namiętnościami, burzy się nieokiełznanym smutkiem, szarpie nią niepokój i zwątpienie. Tylko człowiek mądry - taki, którego myśli są kontrolowane i czyste - ujarzmia porywy i burze duszy.
W rdzeniu waszej duszy spoczywa śpiący Pan i Władca. Obudź go. Samokontrola jest siłą. Właściwa myśl jest mistrzostwem. Opanowanie jest mocą. Powiedz sercu: „Spokój. Wycisz się".
Poznaj anatomię podświadomości, aby zacząć modyfikować to, JAK myślisz i O CZYM myślisz, bezpośrednio wpływając na to, KIM jesteś i co OSIĄGNIESZ...
Skorzystaj z warsztatu prowadzonego przeze mnie online:
![]() |
Komentarze
Prześlij komentarz
Bardzo dziękuję Wam za wszystkie komentarze. Reklamiarzom również dziękuję, jednak reklamy będą usuwane od razu.